Το βράδυ
της Παρασκευής 27/4 μικρή ομάδα φασιστοειδών
περιφερόμενων με μηχανάκια χτύπησε σε
δυό σημεία της πόλης μας νέους οι οποίοι
έβγαιναν από συναυλία που γινόταν στη
Βίλα Ζωγράφου και έβγαιναν από εκδήλωση
στο στέκι του Μπερντέ στα Ιλίσια. Είναι
το δεύτερο χτύπημα μετά την επίθεση σε
φοιτητική συνέλευση στη Φυσικομαθηματική
ένα μήνα πριν!
Αυτές οι
προκλήσεις δεν μπορούν να μένουν
αναπάντητες. Κανένας δημοκρατικός
πολίτης, κανένας αγωνιζόμενος ενάντια
στο Μνημόνιο, την Τρόϊκα και την κυβέρνηση
δεν μπορεί να θεωρεί ότι τα νεοναζιστικά
αποβράσματα έχουν θέση μαζί μας σε αυτό
τον αγώνα. Αντιθέτως, επιστρατεύονται
ακριβώς για να παίξουν το ρόλο που
ιστορικά έπαιξαν και δεκαετίες πριν.
Για να γίνουν το μακρύ χέρι του συστήματος
ενάντια στον απεργό, τον εργαζόμενο, το
νεολαίο που αναζητεί έναν άλλο δρόμο
χωρίς χρέος, Μνημόνια, ευρώ, Ευρ.Ένωση.
Δεν μας
πείθουν ούτε τα κροκοδείλια δάκρυα που
ρίχνουν για τη «δημοκρατία» των Μνημονίων
και των περικοπών για το λαό τα μνημονιακά
κόμματα. Αυτά τα κόμματα και η πολιτική
τους φέρνουν την κοινωνική καταστροφή
των περικοπών σε μισθούς, υγεία, παιδεία,
πρόνοια. Και επειδή δεν μπορούν να
νομιμοποιήσουν αυτές τις πολιτικές και
ο λαός εξεγείρεται καταφεύγουν στο μόνο
όπλο που μένει, τη βίαιη καταστολή του
κινητοποιούμενου κόσμου. Για αυτό
ξαναγυρνούν σε λογικές «νόμου και
τάξης», για αυτό φτιάχνουν στρατόπεδα
συγκέντρωσης σήμερα για μετανάστες
(αύριο για ποιους άλλους άραγε;), για
αυτό προσπαθούν να σπείρουν τον κοινωνικό
κανιβαλισμό ανάμεσα σε Έλληνες και
μετανάστες, ανάμεσα σε δημόσιους και
ιδιωτικούς υπαλλήλους, ανάμεσα σε
απεργούς και «αγανακτισμένους πολίτες»
που δήθεν πλήττονται από τις απεργίες.
Αυτοί είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για τη
σημερινή επαναφορά στο προσκήνιο της
πιο μαύρης εκδοχής, των νεοναζί της
Χρυσής Αυγής
.
Απέναντι
σε όλους αυτούς θα ορθώσουμε και πάλι
το ανάστημά μας. Θα αντισταθούμε μέχρι
τέλους στην προοπτική των Μνημονίων,
του ξεπουλήματος και των περικοπών. Θα
κάνουμε πραγματικότητα έναν άλλο δρόμο
χωρίς χρέος, ευρώ, Ευρωπαϊκή Ένωση και
Μνημόνια. Ένα δρόμο πραγματικά δημοκρατικό,
ένα δρόμο που οι εργαζόμενοι και ο λαός
θα πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους.
