Tο Πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 17Ης ΙΟΥΝΗ


ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ
ΑΝΑΤΡΟΠΗ! ΟΧΙ ΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗ


Εργαζόμενες, εργαζόμενοι,

Στις εκλογές στις 6 Μάη ο λαός έκανε ένα πρώτο μεγάλο βήμα. Καταδίκασε το δικομματισμό και τα κόμματα του μνημονίου. Απέτρεψε το ενδεχόμενο να σχηματιστεί μνημονιακή κυβέρνηση. Τριάμισι εκατομμύρια γύρισαν την πλάτη στη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ! Για πρώτη φορά μεταπολεμικά πάνω από 30% του εκλογικού σώματος στέκεται θετικά απέναντι στην  Αριστερά, ιδιαίτερα στις εργατουπόλεις και τις λαϊκές συνοικίες. Το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου εγκαινιάζει μια νέα περίοδο στην αναμέτρηση ανάμεσα στις δυνάμεις της εργασίας και τηn αντίδραση.

Η μεγάλη πρόκλησή μπροστά μας είναι αυτό το βήμα να συνεχιστεί, να φτάσουμε στην πραγματική ανατροπή της  πολιτικής που ευθύνεται για την απόγνωση στην οποία βρίσκονται οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι. Να ανοίξει ένας άλλος δρόμος, χωρίς μνημόνια και λιτότητα, χωρίς ΕΕ, ευρώ και Τρόικα, χωρίς το βραχνά του χρέους, για να περάσει η εξουσία και ο πλούτος στα χέρια των εργαζόμενων!

Τα Μνημόνια και η βάρβαρη πολιτική τους δεν «έπεσαν από τον ουρανό». Δεν ήρθαν να συντρίψουν τις ζωές μας, επειδή οι «Έλληνες είναι τεμπέληδες» όπως με χυδαίο τρόπο μας έλεγε δυο χρόνια ο θίασος του μαύρου μνημονικού μετώπου. Αυτές τις μέρες είναι σε εξέλιξη το «ισπανικό δράμα», όπου η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ σπρώχνεται στα νύχια της κρεατομηχανής «του μηχανισμού στήριξης», μετά την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Τα Μνημόνια είναι η πολιτική επιλογή των δυνάμεων του κεφαλαίου να ξεπεράσουν την ιστορική κρίση του καπιταλισμού πάνω στα κοινωνικά ερείπια της εργατικής τάξης και των λαών. Να αυξήσουν τα κέρδη τους και να φορτώσουν τις τραπεζικές και χρηματιστηριακές φούσκες στις πλάτες της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

Τα Μνημόνια και η δανειακή σύμβαση είναι η απάντηση του κεφαλαίου στην κρίση της ευρωζώνης και του ευρώ. Το «ισχυρό νόμισμα» στα χέρια των τραπεζιτών και των πολυεθνικών έχει γίνει εργαλείο φτώχιας, ιδιωτικοποιήσεων και κατάργησης κάθε ψήγματος «κράτους πρόνοιας». Από “σωσίβιο” για τους ευρωπαίους και Έλληνες καπιταλιστές μπροστά στην κρίση μετατρέπεται σε “Τιτανικό” που βυθίζεται απειλώντας να ρουφήξει στον πάτο ολόκληρη την ευρωζώνη.  Έχει γίνει όπλο επιβολής του ιμπεριαλιστικού πυρήνα της ΕΕ πάνω σε όλες τις χώρες και πρώτα από όλα πάνω στον ευρωπαϊκό νότο που καταρρέει με πάταγο και για να σωθεί απαιτεί να θυσιαστούν οι δουλειές, οι μισθοί και οι συντάξεις των εργαζομένων στην Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Τα Μνημόνια και η δανειακή σύμβαση είναι η σκληρή ταξική πολιτική των μαύρου μετώπου των βιομήχανων, των τραπεζιτών, της ΕΕ, της Τρόικας και  των πολιτικών τους υποτακτικών. Αυτός είναι ο εχθρός. Αλλά, όπως έδειξαν οι μεγαλειώδεις δίχρονοι αγώνες του λαού και το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης του Μάη, δεν είναι ανίκητος.

ΥΠΟΤΑΓΗ Ή ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Εδώ και δυο χρόνια τα τρομοκρατικά διλήμματα πέφτουν βροχή πάνω στα κεφάλια της κοινωνίας από τα παπαγαλάκια του συστήματος. “Μνημόνια ή χρεοκοπία”, μας λένε. Όμως, η εργαζόμενη πλειοψηφία απέρριψε την τρομοκρατία των Μνημονίων της χρεοκοπίας και με τους αγώνες και με την ψήφο της. Μετά άλλαξε το τροπάρι: ευρώ ή χάος. Όμως, καταστροφή είναι το ευρώ και οι πολιτικές της ΕΕ για την Ελλάδα και όλη την Ευρώπη. Εμείς διαλέγουμε την Ευρώπη των αγώνων, των εργαζομένων και του διεθνισμού, έξω και ενάντια στην ΕΕ. Αρνούμαστε την Ευρώπη του κεφαλαίου της καταστολής, της φτώχειας, του ευρώ και του ρατσισμού!

Και επειδή καταδικάστηκαν από τον λαό, μετά τις 6 του Μάη άλλαξαν βιολί! «Συντεταγμένη», «υπεύθυνη» επαναδιαπραγμάτευση, χωρίς κινδύνους και περιπέτειες,  ή ο «τυχοδιωκτισμός» της «μονομερούς καταγγελίας», αυτό είναι το δίλημμα που μας θέτουν αυτοί που έστειλαν επιστολές υποταγής στον Μπαρόζο κα την Μέρκελ. Εμείς λέμε ότι το τερατούργημα του Μνημονίου, των μισθών πείνας, της μαζικής ανεργίας, της κατάργησης των δημόσιων αγαθών δεν αλλάζει. Ούτε αλλάζει η δανειακή σύμβαση που έδωσε τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές. Το μόνο που πρέπει να γίνει είναι να ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ. Αυτή είναι η μόνη λύση που ανταποκρίνεται στις ανάγκες του λαού,  που δικαιώνει τους αγώνες και τις απεργίες, τις πλατείες, τις διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις δύο χρόνων. Αυτή η λύση μόνο με τη δύναμη των αγώνων και του κινήματος μπορεί να επιβληθεί.

Σήμερα, η ελπίδα στρέφεται προς τα Αριστερά! Το αποτέλεσμα της 6ης του Μάη γέννησε ελπίδες και προσδοκίες. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύει αυτή η ελπίδα να γίνει πράξη. Να νικήσει και να δικαιωθεί Γι’ αυτό παλεύουμε ώστε ακόμη περισσότεροι εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι να καταδικάσουν το «μαύρο μέτωπο» του μνημονίου, της ΕΕ και του κεφαλαίου, να στραφούν αριστερά, να πειστούν ότι μόνο σε ρήξη με τους δανειστές και τις αγορές, την Τρόικα και την ΕΕ, μόνο κόντρα με τους νόμους της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, στο δρόμο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της επαναστατικής αλλαγής. μπορούμε να οικοδομήσουμε μια κοινωνία αντάξια των σύγχρονων δυνατοτήτων.

Αντίθετα, η ελπίδα θα διαψευστεί, εάν μείνει  στα ασφυκτικά πλαίσια της ΕΕ, του ευρώ και της δανειακής σύμβασης, εάν αποτελέσει αντικείμενο συναλλαγής με τις μνημονιακές δυνάμεις, εάν γλιστρήσει σε λογικές «επαναδιαπραγμάτευσης» και στηριχτεί σε κοινοβουλευτικές λυκοφιλίες και όχι στη δύναμη του οργανωμένου και αγωνιζόμενου λαού.

Γι’ αυτό καταθέτουμε το πολιτικό μας πρόγραμμα με τους στόχους και τα μέσα υλοποίηση του! Για τη σωτηρία του εργαζόμενου λαού, την επιβίωση της κοινωνίας, το άνοιγμα δρόμων χειραφέτησης. Πρόγραμμα πολιτικό που με απτό και συγκεκριμένο τρόπο ορίζει τη ρήξη με τα μνημόνια, την ΕΕ, το ΔΝΤ και ανοίγει το δρόμο για τον κοινωνικό μετασχηματισμό. Με όπλο το Αγωνιστικό Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ γνωρίζει το βάθος, την έκταση και τη διάρκεια της κρίσης. Γνωρίζει ότι η πολιτική του κεφαλαίου συνιστά απειλή για τον άνθρωπο, τα δικαιώματα, τις ανάγκες του και τη Φύση. Γνωρίζει ότι για να ανατραπεί απαιτείται τεράστια συγκέντρωση κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Γι’ αυτό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιχειρεί με το πρόγραμμα της να ενώσει τους σύγχρονους κολασμένους και την Αριστερά σε ένα δρόμο ρήξης και ανατροπής. Λαός μαχητής με το οργανωμένο εργατικό κίνημα στο κέντρο της πάλης, ανώτερη οργάνωση του λαού, ισχυρό κίνημα, λαϊκή αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη και αυτοάμυνα, αυτός είναι ο δρόμος της νίκης.

ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΤΗ ΡΗΞΗ ΜΕ ΕΕ ΚΑΙ ΔΝΤ, ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΔΡΟΜΩΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗΣ.

1. Χωρίς ρήξη με ευρώ, ΕΕ και χρέος δεν υπάρχει ανακούφιση για τους εργαζόμενους!
Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ακόμα και τα άμεσα βήματα ανακούφισης των εργαζομένων προϋποθέτουν την άμεση ρήξη με το μηχανισμό του χρέους και του ευρώ. Αυτό σημαίνει:

  •    Άμεση και μονομερή καταγγελία της δανειακής σύμβασης και ακύρωση όλων των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων που τα συνοδεύουν. Άμεση παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους, άρνηση όλων των επόμενων δόσεων και χρηματοδοτήσεων.
  •     Η παύση πληρωμών στο χρέος θα σημαίνει την ανακούφιση από το τεράστιο ποσό που πρέπει κάθε χρόνο να πηγαίνει σε τόκους, ακόμη και μετά το «κούρεμα» που λεηλάτησε τα ασφαλιστικά ταμεία για χάρη των τραπεζιτών.
  •     Άμεση έξοδος από το ευρώ, για να υπάρχει δημοκρατικός εργατικός – λαϊκός έλεγχος στην οικονομία και την κοινωνία συνολικά. Ρήξη με το Ευρώ και τα μνημόνια σημαίνει ρήξη με τον πυρήνα των πολιτικών και των θεσμικών μορφών της ΕΕ. Γι’ αυτό και πρέπει να ολοκληρωθεί με την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την καταγγελία όλων των σχετικών συνθηκών και δεσμεύσεων. Έτσι θα χάσει η άρχουσα τάξη το μεγαλύτερο όπλο της, να επιβάλλει  μέσα από τον μηχανισμό της ΕΕ  όλη την βάρβαρη πολιτική της, να αποφασίζει η Τρόικα για τον προϋπολογισμό. Τα οφέλη θα είναι πολύ περισσότερα από τα ψίχουλα των ΕΣΠΑ και των ΚΠΣ που συνοδεύονταν από υποχρεωτική ελαστικοποίηση και ιδιωτικοποίηση. Η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ είναι ο μόνος δρόμος για να ασκηθεί φιλολαϊκή πολιτική, να έχουμε δημόσια αγαθά, να αξιοποιηθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της κοινωνίας με τον έλεγχο των ίδιων των εργαζόμενων, χωρίς τους περιορισμούς της ΕΕ.  Είναι έξοδος από σκοπιά διεθνιστική, πρώτο βήμα για τη διάλυση της ΕΕ ως ιμπεριαλιστικού μηχανισμού!
  •     Άμεση εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση των ιδιοκτητών, παράλληλα με την εφαρμογή άμεσα φραγμών στην κίνηση κεφαλαίων, ώστε να αποφευχθεί η μαζική διοχέτευση πλούτου στο εξωτερικό. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για  να ανακουφιστούν από τα χρέη τα νοικοκυριά που έχουν χρεοκοπήσει, για να στρέφονται τα δάνεια όχι στις «μαύρες τρύπες» των μεγαλοκαρχαριών καπιταλιστών αλλά σε δημόσιες επιχειρήσεις και κοινωνικά αναγκαίες επενδύσεις, σε αυτοαπασχολούμενους, στους μικρομεσαίους αγρότες, στους βιοτέχνες, για την εγγύηση των μικροκαταθετών.
  •     Άμεση εθνικοποίηση όλων των στρατηγικών επιχειρήσεων και τομέων (επικοινωνίες, ενέργεια, ύδρευση, διυλιστήρια, ορυχεία, δημόσια έργα, παραγωγή φαρμάκων, μεταφορές κ.λπ.) χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο, ώστε να εξασφαλιστεί η σταθερή λειτουργία τους προς όφελος του λαού. Μόνο με ένα εκτεταμένο πρόγραμμα άμεσων εθνικοποιήσεων κάτω από εργατικό έλεγχο, μαζί με γενναία φορολόγηση του πλούτου, είναι δυνατόν να υπάρξει η αναγκαία αναδιανομή εισοδήματος που θα επιτρέψει και την λειτουργία του δημοσίου χωρίς τις δόσεις των δανείων και το τσάκισμα των κερδοσκοπικών κινήσεων των καπιταλιστών, ντόπιων και ξένων.
  •     Πάγωμα των στρατιωτικών δαπανών και των εξοπλιστικών προγραμμάτων, ώστε να σταματήσουν να σπαταλιούνται χρήματα για τις πολεμικές δαπάνες και τις μίζες.
  •     Άμεση γενναία φορολόγηση του κεφαλαίου και του πλούτου, με επιβολή υψηλών φόρων στα κέρδη, στις χρηματιστηριακές συναλλαγές, στη μεγάλη περιουσία, στις υψηλές καταθέσεις, στις συναλλαγές των υπεράκτιων εταιριών, στην εκκλησιαστική περιουσία.
  •     Επιβολή υποχρεωτικών ανώτερων τιμών σε όλα τα βασικά αγαθά (καύσιμα, είδη πρώτης ανάγκης), παράλληλα με άμεση επιβολή εργατικού και λαϊκού ελέγχου σε όλους τους χώρους αποθήκευσης και διανομής βασικών αγαθών (φαρμακαποθήκες, αποθήκες τροφίμων κ.λπ.) και συνολικά οικονομία για να εμποδίσουμε την κερδοσκοπία και τις απότομες ανατιμήσεις σε όλα τα βασικά αγαθά (καύσιμα, είδη πρώτης ανάγκης κλπ) .
Σε πείσμα της τρομοκρατίας του μαύρου μετώπου που λέει ότι τυχόν μετάβαση σε νέο νόμισμα θα σημαίνει καταστροφή,  εμείς λέμε ότι με την διαγραφή του χρέους την επέκταση της δημόσιας ιδιοκτησίας, τον εργατικό και λαϊκό έλεγχο, καθώς και την συσπείρωση της κοινωνίας και του κινήματος γύρω από τη κοινή προσπάθεια να απαλλαγούμε από τον ζουρλομανδύα του ευρώ, μπορούμε να ανοίξουμε έναν άλλο δρόμο χωρίς φτώχεια, ανεργία και έκρηξη του πληθωρισμού. Απέναντι στη τρομοκρατία ότι με ρήξη με τους πιστωτές «δεν θα έχουμε καύσιμα και φάρμακα» εμείς λέμε ότι ελλείψεις καυσίμων, φαρμάκων και πρώτων υλών αντιμετωπίζει ο λαός από τώρα! Αντίθετα έξω από τους περιορισμούς της ΕΕ και τα κάθε λογής εμπάργκο, αξιοποιώντας τις εθνικοποιημένες υποδομές, χρησιμοποιώντας τα συναλλαγματικά διαθέσιμα που θα είναι πλέον κάτω από εργατικό έλεγχο, θα μπορούν να έχουν όλοι οι εργαζόμενοι πρόσβαση στα βασικά αγαθά.

2. Νόμος  είναι του δίκιο του εργάτη και του αγώνα. Άμεση ανάκληση ΟΛΩΝ των αντιλαϊκών νόμων
Με όπλο το  αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής, τις μορφές οργάνωσης και συντονισμού των αγώνων από τα κάτω, τον ανώτερα αυτοοργανωμένο λαό, την  αλληλεγγύη και πάνω από όλα το αναγεννημένο ταξικά εργατικό κίνημα μπορούμε να επιβάλλουμε άμεσα μέτρα ανακούφισης των εργαζόμενων και βελτίωσης της ζωής μας.
  •     Άμεση κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων για τις συλλογικές συμβάσεις. Επαναφορά σε πλήρη ισχύ όλων των συλλογικών συμβάσεων, υποχρεωτική επέκτασή τους, αυτόματη μετατροπή όλων των ατομικών συμβάσεων σε συμμόρφωση με τις συλλογικές συμβάσεις, πλήρης κατοχύρωση της μονομερούς πρόσβασης στη διαιτησία.
  •     Άμεση ανάκληση όλων των μειώσεων μισθών στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα με διόρθωση των μισθολογικών ανισοτήτων και αδικιών που είχαν προκαλέσει οι προηγούμενες επιδοματικές πολιτικές.
  •     ‘Άμεση κατάργηση όλων των χαρατσιών για τους μισθωτούς και τους αυτοαπασχολούμενους – επαναφορά του αφορολόγητου στις 12.000 ευρώ. Όλες οι δηλώσεις να εκκαθαριστούν με τα προηγούμενα όρια και όχι τα ληστρικά τωρινά.
  •     ‘Αμεση κατάργηση των νόμων Λοβέρδου για την υγεία.
  •     Απαγόρευση των απολύσεων για να σταματήσει η έκρηξη της ανεργίας, μετατροπή των ελαστικών σχέσεων σε μόνιμες και αξιοπρεπείς.
  •     Ανάκληση όλων των σχεδιαζόμενων προσλήψεων σε δυνάμεις καταστολής, προτεραιότητα των προσλήψεων σε υγεία, παιδεία, τοπική αυτοδιοίκηση, πολιτισμό.
  •     Ανάκληση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και της μείωσης συντάξεων και της παράτασης του χρόνου συνταξιοδότησης. Άμεση μείωση των χρόνων συνταξιοδότησης (60 για τους άντρες, 58 για τις γυναίκες).
  •     Ανάκληση όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων και κατάργηση του Νόμου Διαμαντοπούλου.
  •     Ανάκληση όλων των προβλέψεων για απολύσεις, εφεδρείες, «αξιολογήσεις». Να επιστρέψουν τώρα όλοι οι απολυμένοι.
  •     Άμεση επαναλειτουργία των δημόσιων οργανισμών που έκλεισαν με τις μνημονιακές αποφάσεις (ΟΕΔΒ, ΟΕΚ, Εργ. Εστία).
  •     Κάλυψη όλων των άμεσων χρηματοδοτικών αναγκών σε νευραλγικούς τομείς που σήμερα διαλύονται από τις μνημονιακές πολιτικές (νοσοκομεία, σχολεία, Σχολές, Δήμοι).


3. Σπάμε τη λογική της αγοράς! Εργατικός και λαϊκός έλεγχος και σχεδιασμός παντού
Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι ίδιοι οι παραγωγοί, οι ίδιοι αγρότες, συνολικά οι άνθρωποι του μόχθου, της γνώσης και του πολιτισμού μπορούν να αποφασίσουν καλύτερα από τους μάνατζερ και τους τεχνοκράτες. Θέλουμε να αποφασίζουν οι μαζικές γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων και όχι οι «συνελεύσεις» των κάθε λογής μεγαλομετόχων.
  •     Να κατοχυρωθεί η δυνατότητα απαλλοτρίωσης χωρίς αποζημίωση και λειτουργίας με ευθύνη των εργαζομένων όλων των επιχειρήσεων και των παραγωγικών μονάδων που κλείνουν.
  •     Σε όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις και σε όλες τις εθνικοποιημένες εταιρείες να κατοχυρωθεί ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται με συμμετοχή, έλεγχο και βέτο των εργαζομένων.
  •     Στις εθνικοποιημένες τράπεζες οι αποφάσεις για την πολιτική, για τη διαχείριση, για τις αποφάσεις ποιος πρέπει να πάρει δάνειο, να λαμβάνονται, με εργατικό έλεγχο, με κριτήρια την κοινωνική χρησιμότητα και όχι τις τάσεις της «αγοράς».
  •     Οι αποφάσεις για την οικονομική πολιτική να μη λαμβάνονται από «συμβούλους» και «τεχνοκράτες» αλλά από τα ίδια τα όργανα του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Μόνοι έτσι μπορεί να υπάρξει πραγματικός δημοκρατικός κοινωνικός σχεδιασμός της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής.


4. Κατοχύρωση των δημόσιων αγαθών για όλους!
  •     Κατοχύρωση της πλήρους καθολικής πρόσβασης στα δημόσια νοσοκομεία και συνολικά στο δημόσιο σύστημα υγεία και της δωρεάν παροχής των αναγκαίων φαρμάκων σε όλους. Ενιαίο καθολικό δημόσιο σύστημα υγείας που να πληρώνεται από τη φορολογία και του εργοδότες, Εθνικοποίηση της φαρμακοβιομηχανίας με στόχο την παραγωγή του μεγαλύτερου δυνατού φάσματος σκευασμάτων, σπάζοντας τις «πατέντες» όπου χρειάζεται των πολυεθνικών του φαρμάκου
  •     Δημόσια ασφάλιση για όλους. Κατοχύρωση – εγγύηση του ασφαλιστικού συστήματος. Η αξιοπρεπής σύνταξη είναι δικαίωμα για όλους!
  •     Πλήρης κατοχύρωση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση. Κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Απαγόρευση της δράσης του ιδιωτικού κεφαλαίου στους χώρους της εκπαίδευσης.
  •     Κατοχύρωση της δωρεάν χρήσης των δημόσιων συγκοινωνιών. Η μετακίνηση και η συγκοινωνία είναι δικαίωμα δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα.
  •     Ο πολιτισμός είναι δημόσιο αγαθό και πρέπει να προσφέρεται ισότιμα σε όλους και όλες. Προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και της ιστορικής μνήμης από μικρά και μεγάλα συμφέροντα, από κοινού με το φυσικό περιβάλλον. Στήριξη της καλλιτεχνικής δημιουργίας με την προσφορά δημόσιων υποδομών σε όλο το καλλιτεχνικό δυναμικό που βρίσκεται μεταξύ εξαθλίωσης και μετανάστευσης και σε κάθε έκφραση καλλιτεχνικής δημιουργίας (βιβλίο, κινηματογράφο, θέατρο, εικαστικά, χορό κ.λπ.). Ενθάρρυνση της πολιτιστικής δημιουργίας σε όλες τις ηλικίες, στις πόλεις και την ύπαιθρο, σε ανοιχτά μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, για ένα κύμα πολιτιστικής αναγέννησης απέναντι στα τηλεσκουπίδια και την εμπορευματοποιημένη κουλτούρα.
  •     Πραγματική προστασία του περιβάλλοντος. Κατάργηση όλων των νόμων και των αποφάσεων για το «fast track», για το νέο χωροταξικό, για τις ΠΟΤΑ, για την επιχειρηματική αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Απαγόρευση κάθε «επενδυτικής» δραστηριότητας σε βάρος των δασών, των ελεύθερων χώρων, των ακτών. ‘Όχι στα Mall, τα γήπεδα γκολφ, τα ορυχεία του θανάτου. Το τέως αεροδρόμιο στο Ελληνικό να γίνει Πάρκο – κατάργηση κάθε σύμβασης για την επιχειρηματική αξιοποίησή του. Αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες και με βάση την απόφαση των κατοίκων, όχι με βάση τα συμφέροντα των επιχειρήσεων.

5. Στήριξη της φτωχομεσαίας αγροτιάς: για ποιότητα διατροφής, διατροφική επάρκεια, αναγέννηση της υπαίθρου
  •     Άρνηση όλων των περιορισμών και των ποσοστώσεων που είχαν επιβληθεί από την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Σχεδιασμός της παραγωγής με βάση τη διατροφική επάρκεια, την ποιότητα, την προστασία του περιβάλλοντος.
  •     Στήριξη των συνεταιρισμών της φτωχομεσαίας αγροτιάς και της προσπάθειας για άμεση πρόσβαση φτηνών ποιοτικών προϊόντων απευθείας από τους παραγωγούς καταναλωτές. Ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής, με φτηνά καλλιεργητικά μέσα, εφόδια και ζωοτροφές, με κατάργηση του Φ.Π.Α. σ’ αυτά, με χαμηλότοκα δάνεια από την ΑΤΕ (που πρέπει να μείνει κρατική) και με βασικά έργα υποδομής.
  •     Συνεταιρισμοί των ίδιων των αγροτών, όχι εταιρείες για επιχειρηματική δραστηριότητα, αλλά για το συνεργασία στην παραγωγή και την οικοδόμηση δικτύων απευθείας πρόσβασης στους καταναλωτές. Όχι στο «Μητρώο Αγροτών», στους «Συνεταιρισμούς Α.Ε.» και στις λεγόμενες «Διεπαγγελματικές Οργανώσεις» μεγαλοαγροτών - μεγαλεμπόρων - βιομηχάνων. Πλήρης ασφάλιση και περίθαλψη των μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων από τον ΟΓΑ, χωρίς εισφορές. Πλήρης ασφάλιση της παραγωγής τους, καθώς και του φυτικού και ζωϊκού κεφαλαίου από ζημιές, από τον ΕΛΓΑ. ΄Αμεση και πλήρης αποζημίωση και  αποκατάσταση πληγέντων από καταστροφές (πυρόπληκτοι, σεισμόπληκτοι, πλημμυροπαθείς κ.ά.).
  •     Κατάργηση των επιδοτήσεων σε μεγαλοαγρότες και βιομήχανους. Χορήγησή τους μόνο σε μικροαγρότες και μικροκτηνοτρόφους για ομαδική και συνεταιριστική παραγωγή. Όχι στις ποσοστώσεις, δημοκρατικός σχεδιασμός των προτεραιοτήτων, εγγύηση του εισοδήματος των φτωχομεσαίων αγροτών.
  •     Άμεση επαναλειτουργία των κρατικών εργοστασίων ζάχαρης και λιπασμάτων.
  •     Προστασία του εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων, με θεσμοθέτηση κατώτερων εγγυημένων τιμών σε όλα τα αγροτικά προϊόντα, που θα καλύπτουν το κόστος παραγωγής και θα εξασφαλίζουν βιώσιμο εισόδημα. Άμεσο διπλασιασμό των εξευτελιστικών αγροτικών συντάξεων, χορήγησή τους στα 60 χρόνια στους αγρότες και στα 55 χρόνια στις αγρότισσες.
  •     Πλήρης ισοτιμία πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων στους εργάτες γης, μόνιμους και εποχιακούς, Έλληνες και Μετανάστες.
  •     Άμεση απαλλοτρίωση, χωρίς αποζημίωση, της μεγάλης αγροτικής ιδιοκτησίας (εκκλησιαστικής, μοναστηριακής, ιδιωτικής), διάθεσή της για συνεταιριστική χρήση και παραγωγή.
  •     Όχι στους γενετικά μεταλλαγμένους οργανισμούς, σπόρους, αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα, που αυξάνουν τα κέρδη των πολυεθνικών εταιρειών και τον έλεγχό τους στην αγροτική παραγωγή, δημιουργώντας παράλληλα μεγαλύτερους κινδύνους στον άνθρωπο και στο περιβάλλον.


6.  Όχι στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή – αλληλεγγύη των εργαζομένων και διεθνισμός
  •     Άμεση νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και των προσφύγων που βρίσκονται στη χώρα μας, έτσι ώστε να σπάσει ο φαύλος κύκλος της παρανομίας, να μπορούν να εργαστούν, να ασφαλιστούν, να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, να μην είναι θύματα υπερεκμετάλλευσης από εργοδότες και μαφιόζους. Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλες και όλους όσους βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια, είναι ανθρώπινο δικαίωμα όχι προνόμιο! Ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά των μεταναστών. Ίσα δικαιώματα  ντόπιων και μεταναστών. Όλοι οι μετανάστες στα συνδικάτα!
  •     Άσυλο και στέγη για όλους τους πρόσφυγες. Όχι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ανοιχτοί χώροι φιλοξενίας και φροντίδας για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Κλιμάκωση των αντιπολεμικών και αντιμπεριαλιστικών αγώνων για να ξεριζωθούν οι λόγοι που αναγκάζουν τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν την πατρίδα τους.
  •     Όχι στην Ευρώπη – φρούριο. Όχι στον φράχτη στον Έβρο, να διαλυθεί η Frontex  που ευθύνεται για τις δολοφονίες δεκάδων μεταναστών και προσφύγων στα σύνορα. Να καταργηθεί το Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου της ΕΕ, οι συνθήκες Σέγκεν και Δουβλίνο ΙΙ που απαγορεύουν την ελεύθερη μετακίνηση μεταναστών και προσφύγων, μετατρέποντας την Ελλάδα σε αποθήκη απελπισμένων ανθρώπων.
  •     Μαζική ενωτική δράση, γειτονιά τη γειτονιά, δρόμο το δρόμο, για να τσακίσουμε τις φασιστικές συμμορίες. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι “αντιμνημονιακή δύναμη”, είναι στήριγμα των εργοδοτών και των βιομήχανων (Μάνεσης κλπ), είναι το μακρύ χέρι του κράτους και των ΜΑΤ ενάντια στο εργατικό κίνημα και τη νεολαία, τους μετανάστες, την Αριστερά. Είναι ομογάλακτοι του Χίτλερ, απόγονοι των γερμανοτσολιάδων συνεργατών των ναζί, υμνητές του Μεταξά, της Χούντας, του Ολοκαυτώματος. Είναι απειλή για τις δημοκρατικές ελευθερίες όλων μας. Μπορούμε να τους τσακίσουμε με την δύναμη του μαζικού κινήματος. Ούτε στην Βουλή, ούτε στις γειτονιές, ούτε στα σχολεία, ούτε πουθενά. Να κλείσουν τα γραφεία των φασιστικών συμμοριών, κανένα βήμα, καμία ανοχή στους αρνητές κάθε έννοιας δημοκρατίας και ελευθερίας.


7. Όχι στον  ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο
  •     Άμεση ανάκληση όλων των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων από το ξένες πολεμικές αποστολές. Κανένας Έλληνας φαντάρος έξω από τα σύνορα.
  •     Έξοδος της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, διακοπή κάθε αμυντικής και πολιτικής συνεργασίας με ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς.
  •     Κλείσιμο όλων των αμερικανικών και νατοϊκών βάσεων.
  •     Όχι στη συνεργασία με το Ισραήλ – Λευτεριά στην Παλαιστίνη – Αλληλεγγύη στις αραβικές εξεγέρσεις.
  •     Κύπρος ενιαία, ανεξάρτητη και κυρίαρχη, χωρίς στρατούς κατοχής, εποίκους και «εγγυήτριες δυνάμεις».


8. Πραγματική δημοκρατία τώρα
Άμεσα βήματα που μπορούν να σπάσουν το σημερινό σύστημα μιας ιδιότυπης κοινοβουλευτικής δικτατορίας των αγορών.
  •     Άμεση κατοχύρωση της απλής και ανόθευτης αναλογικής σε όλες τις εκλογές, εθνικές και τοπικές.
  •     Κατάργηση του Καλλικράτη, τοπική αυτοδιοίκηση με λαϊκή συμμετοχή. Κατοχύρωση των λαϊκών συνελεύσεων ως αποφασιστικών οργάνων.
  •     Σπάσιμο όλων των διακρίσεων με βάση το φύλο ή το σεξουαλικό προσανατολισμό
  •     Άμεσος χωρισμός εκκλησίας και κράτους.
  •     Κατάργηση όλων των «αντιτρομοκρατικών νόμων».
  •     Κατάργηση όλων των νόμων και το ρυθμίσεων που περιορίζουν τη συλλογική διεκδίκηση ή ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση, την απεργία και τη διαδήλωση.
  •     Διάλυση όλων των ειδικών αστυνομικών δυνάμεων – αφοπλισμός της αστυνομίας.
  •     Πλήρεις συνδικαλιστικές ελευθερίες σε όλους τους ένστολους πολίτες.
  •     Κατάργηση των νόμων που περιορίζουν την ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο και προωθούν την ηλεκτρονική παρακολούθηση. Καμιά συμμόρφωση με τις επιταγές της ΕΕ και τις συμφωνίες SOPA/PIPA/ACTA. Στήριξη του ελεύθερου λογισμικού.

Σε κάθε περίπτωση δεν ξεχνάμε ότι η πραγματική δημοκρατία αναπνέει στους δρόμους του αγώνα. Παλεύουμε για μια δημοκρατία που θα πηγάζει από τους ίδιους τους εργαζομένους και το λαό. Που θα ξεκινά από τον εργατικό έλεγχο ενάντια στο απολυταρχικό «διευθυντικό δικαίωμα». Με αιρετούς και ανακλητούς αντιπροσώπους από τους χώρους εργασίας και σπουδών, από τους δήμους και τις γειτονιές.


Ο ΛΑΟΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ – ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ. ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΓΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

Πέντε χρόνια από την εκδήλωση της κρίσης και η  παγκόσμια οικονομία  εξακολουθεί να παραδέρνει στην ύφεση, σε μια αβέβαιη και επικίνδυνη φάση. Οι καπιταλιστές για να απαντήσουν προωθούν αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις όλων των κοινωνικών και εργασιακών σχέσεων.

Αυτή την πολιτική προωθούν στην Ελλάδα τα αστικά κόμματα με αιχμή του δόρατος τη ΝΔ και από κοντά το ΠΑΣΟΚ που καταρρέει, τη Δράση, τα Ακροδεξιά συστημικά  δεκανίκια τους τύπου ΛΑΟΣ και τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Αυτή η πολιτική δεν αντιμετωπίζεται με διαβουλεύσεις, αλλά με σκληρό αγώνα.

Το πρόγραμμα που καταθέτουμε ξεκινά από την ανάγκη της άμεσης ανακούφισης και βελτίωσης της ζωής της εργατικής τάξης και των πληττόμενων μεσαίων στρωμάτων της πόλης και του χωριού. Με επίγνωση πως σημαντικά μέτρα του προγράμματος μπορούν να επιβληθούν από τον οργανωμένο μαχητή λαό και το κίνημα της νεολαίας. Αλλά και με τη γνώση ότι το σύνολό του απαιτεί ριζικές κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές και ανατροπές

Σε τελική ανάλυση αυτό που θα κρίνει τα πράγματα είναι εάν το εργατικό – λαϊκό κίνημα, με την πρωτοπόρα δράση της Αριστεράς που θα επιδιώκει να είναι δύναμη ρήξης και ανατροπής, θα ξεκινήσουν το δύσκολο δρόμο της αντίστασης,  της ανατροπής και της οικοδόμησης μιας κοινωνίας χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση.

Ο αντικαπιταλιστικός δρόμος, ο δρόμος της επαναστατικής κοινωνικής αλλαγής, είναι πιο αναγκαίος από ποτέ! Είναι η πραγματική απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Δεν είναι  αφηρημένα οράματα, και συνθήματα, αλλά ο συγκεκριμένος  δρόμος που οδηγεί στο σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό του 21ου πρώτου αιώνα.

Ο νέος αιώνας μπορεί να είναι ο αιώνας των νικηφόρων εργατικών και λαϊκών ξεσηκωμών! Το άνοιγμα του δρόμου για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, για το δημοκρατικό κοινωνικό σχεδιασμό της παραγωγής, με τον πλούτο  και την εξουσία στα χέρια των εργαζομένων.

Και αυτό ξεκινά σήμερα. Ξεκινά από τη δυνατότητα να ανατραπεί η επίθεση,  να γίνει η Ελλάδα «αδύναμος κρίκος» όπου θα σπάσει ο τσαμπουκάς του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, πετυχημένο. Τα «πειραματόζωα» του  νέου καπιταλισμού να σπάσουν τα δεσμά και να κάνουν το δικό τους  «πείραμα» αντίστασης, αγώνα, αξιοπρέπειας  και ανατροπής.

Δεν μπορούμε να βαδίσουμε σε αυτόν τον δρόμο με στήριξη απλώς και μόνο σε κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Απαιτείται οργανωμένος λαός και ισχυρό, μαζικό και αποφασιστικό εργατικό κίνημα που να επιβάλλει με τη δική του δύναμη και τους δικούς του αγώνες την αλλαγή πολιτικής.

Ο λαός και οι εργαζόμενοι πρέπει να επιβάλουν τη δική τους κυβέρνηση και τη δική τους εξουσία απέναντι στην εξουσία του  κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Με πρόγραμμα ανατροπής.  Με αλληλεγγύη, οργάνωση και αυτοάμυνα απέναντι στο «βαθύ κράτος», των μηχανισμών καταστολής και προπαγάνδας των ισχυρών του πλούτου. Με θεσμούς λαϊκής εξουσίας και εργατικού ελέγχου, στο δρόμο για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας. Μόνο με την δύναμη της εξέγερσης και την απειλή της ριζικής ανατροπής μπορούν να επιβληθούν τα συμφέροντα και η θέληση του λαού και να έχουμε επιμέρους κατακτήσεις.

Αντίθετα, η λογική της απλής διαχείρισης της κυβερνητικής εξουσίας, εντός των ορίων του ευρώ και της ΕΕ, των δανειακών συμβάσεων και των μεγάλων εταιρειών, της «δίκαιης δημοσιονομικής προσαρμογής» μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, του «παγώματος της επίθεσης» αντί της ριζικής βελτίωσης της θέσης των εργαζόμενων, θα οδηγήσει σε  ήττες, αναδιπλώσεις, και τελικά θα διαψεύσει την ελπίδα του λαού.

Γι’ αυτό και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα παλέψει ώστε σε όλη αυτή την πορεία  το κίνημα  να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Να παραμείνει στο δρόμο. Να βαθύνει την οργάνωση και την κινητοποίησή του. Να μη γυρίσει «στον καναπέ». Με διαδηλώσεις, απεργίες και κινητοποιήσεις. Με καταλήψεις εργοστασίων και δημοσίων οργανισμών. Με μαχητική ανάκτηση των γειτονιών από τις φασιστικές συμμορίες. Με επιβολή – με τη δύναμη του κινήματος – μορφών εργατικού και λαϊκού ελέγχου από τώρα.


ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΓΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΕΛΠΙΔΑΣ.

Αυτή είναι η θέση και η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν είναι προεκλογική υπόσχεση, αλλά δέσμευση για δράση. Γιατί ξέρουμε ότι ζούμε μέρες ιστορικές, μέρες που η ελπίδα ξαναγυρνάει στους από κάτω και ο φόβος στους από πάνω. Αυτή η ελπίδα δεν θέλουμε να ηττηθεί αλλά να νικήσει. Για να ανοίξουν δρόμοι ανατροπής και χειραφέτησης.

Και γι’ αυτό πρέπει σήμερα να στηριχτεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η δύναμη που δεν ταλαντεύεται ανάμεσα στην «επαναδιαπραγμάτευση» και την καταγγελία των Μνημονίων και της δανειακής σύμβασης. Που αναδεικνύει καθαρά την ανάγκη της ρήξης με το ευρώ και την ΕΕ. Που επιμένει στην κοινή δράση της αριστεράς, μέσα στους αγώνες. Που ήταν στο δρόμο του αγώνα όλη την προηγούμενη περίοδο και θα είναι εκεί, στην απεργία, την κατάληψη, τη συνέλευση και την επομένη των εκλογών, όποια και εάν είναι η κυβέρνηση.